حیران نشسته ماه به تنها نشستنم

وین قطره قطره اشک به مژگان شکستنم

دیوانگی نباشد اگر شور عاشقیست

شب تا سحر چشم به مهتاب بستنم

از این دریچه راه به سوی تو می برم

باشد اگر امید از این چاه رستنم

پیوسته ام به مهر تو ای گل که بنگری

پیوند خویش از همه عالم گسستنم....

دوستـــان شرح پریشــــانی من گوش کنیـــــد،

                                            داستــــان غــم پنــهانی من گـــوش کنیــــد

قصه ی بی سر و ســامــانی من گوش کنیـــد،

                                            گفتگـــوی من و حیرانــی من گـوش کنــید

شـــرح این آتش جـــان سوز نگـــفتن تا کـــی،

                                            سوختــم سوختــم ایـن راز نهفــتن تا کـــی

روزگــاری مــن ودل سا کــن کویی بودیـــم ،

                                            ساکــن کـوی بــت عربــده جویــی بودیــم

عقــــل و دین باخته دیوانه ی رویی بودیـــم،

                                            بســـته ی سلـسـله ی سـلسـله مویی بودیـم

کس در آن سلسله غیر از منو دل بند نبــود ،

                                            یـک گـرفتار از این جمله که هستـند نبـود

نرگس غمزه زنش این همه بیمار نداشــت ،

                                            سنبــل پر شکنش هیـچ گــرفتار نـداشــت

این همه مشتری و گــرمی بازار نداشـــت ،

                                            یوســفی بود ولــی هیچ خریـدار نداشــت

اول آنکس که گرفتار شــدش مــن بــــودم ،

                                            باعــث گـــرمی بازار شــدش مـتن بودم

حیران من شد سبـــب خــوبی و رعــنایی او ،

                                            داد رســـوایی من شـــــهرت زیبــایی او

بس که دادم همـــه جا شرح دل آرایــی او ،

                                            شـــهر پر گشت ز غوغـــای تماشایی او

این زمـــان عاشق سر گشته فراوان دارد ،

                                        کـــی سره برگ منه بی سروسامان دارد......